Inauguracja Wspólnoty w Olsztynie

W poniedziałek 16 października 2017, czyli we wspomnienie świętej Jadwigi Śląskiej, uczestniczyłem w inauguracyjnym spotkaniu Męskiej Wspólnoty w Połowie Drogi w Olsztynie. Wprost ze stacji kolejowej Piotr Ciosk (lider nowej Wspólnoty) i Krzysztof Guzek zawieźli mnie do Kaplicy Sióstr Boskiego Mistrza. Po przywitaniu z kapelanem ks. Maciejem Bartnikowskim i siostrą zakrystianką udaliśmy się do zakrystii. Wraz z ks. Maciejem szybko ubraliśmy stroje liturgiczne i rozpoczęliśmy Eucharystię w intencji nowej Wspólnoty. W pięknie urządzonej kaplicy zebrało się siedmiu uczestników Wspólnoty (jedna osoba była w tym dniu nieobecna). Eucharystii przewodniczył kapelan – ks. Maciej zaś Słowo Boże wygłosił niżej podpisany. Czytania skoncentrowane były na osobie Jezusa Chrystusa. W Ewangelii Jezus czyni zarzut arcykapłanom i starszym Ludu, że w Niego nie wierzą, chociaż na Mesjasza rzekomo czekają. Innego znaku, mocniejszego poza Jego śmiercią i zmartwychwstaniem nie będzie już. Jeśli ten znak nimi nie wstrząśnie i w Niego nie uwierzą – rozminą się zupełnie z Bogiem, utracą swą szczególną rolę w nowym ludzie mesjańskim. W czytaniu pierwszym z Rz 1,1-7 św. Paweł pisze, że z łaski Boga jest sługą Jezusa Mesjasza i został powołany do głoszenia dobrej nowiny o zbawieniu apoganom.

Także w czasie formacji, którą Wspólnota rozpoczyna, ma dokonać się podobna do Pawłowej przemiana; przejście od życia obok Jezusa, albo wręcz ignorowania Go – do życia, w którym Jezus Mesjasz będzie najważniejszą Osobą. Taką jaką był On dla patronki dnia – św. Jadwigi oraz dla św. Jana Pawła II, który w Jej wspomnienie przed 39 laty został wybrany na biskupa Rzymu. Prośmy tych dwoje świętych, a także św. Wojciecha oraz św. Andrzeja Bobolę SJ, patronów tutejszej diecezji, o potrzebne dla Wspólnoty łaski.

Po Eucharystii przejechaliśmy samochodami do gmachu Instytutu Kultury Chrześcijańskiej, który użyczył swoich podwoi na całoroczne spotkania Wspólnocie. W trakcie spotkania przy herbacie zostałem poproszony o przedstawienie historii powstania programu dla pierwszego roku spotkań Męskich Wspólnot w Połowie Drogi oraz o podzielenie się doświadczeniem jego realizacji w trzech Wspólnotach, w których byłem lub jestem towarzyszem drogi uczestniczących w nich mężczyzn (Gdynia 2004/2005, Warszawa 2011/12, Warszawa 2016/2017). Wyjaśniłem, że całoroczna formacja ma dwa główne etapy: pierwszy polega na inwentaryzacji darów, talentów, możliwości, kompetencji, doświadczenia, które każdy z nas otrzymał i zdobył w swym dotychczasowym życiu, zaś drugi to odkrycie jaki jest plan i zamysł Boga, bym w drugiej połowie lepiej i mądrzej te moje aktywa wykorzystał; nie tylko dla dobra swego, swej rodziny, ale także dla dobra Kościoła, społeczeństwa, miasta, lokalnej społeczności itd. Roczna praca kończy się rozeznaniem i napisaniem misji swego życia. Podkreśliłem, że ten cel był zawsze odbierany przez uczestników jako trudny, ale warto poświęcić na niego sporo czasu i wysiłku. Bóg nas w tym wspiera.

Spotkanie zakończyło się wspólnym odmówieniem jednej tajemnicy różańcowej w intencji uczestników oraz o powiększenie stanu liczbowego Wspólnoty jeszcze o kilka osób.

Ks. Zdzisław Wojciechowski SJ