Program Wspólnoty w Połowie Drogi – pierwszy rok formacji – „Halftime”

Program Wspólnoty – Pierwszy rok formacji

Przewiduje się siedem bloków tematycznych:

Blok I. Witamy w Połowie Drogi.
Blok II. Podwaliny sukcesu
Blok III Podróż do wewnątrz siebie
Blok IV Boże wołanie.
Blok V. Co jest w szkatule?
Blok VI. Plan gry o sens.
Blok VII. Najlepsze lata życia.

Opracowane na podstawie:
Robert P. Budford: „Halftime Leader’s Guide”, Zondervan Publishing House, 2000;
Piotr K. Oleś, Psychologia przełomu życia, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2000, s. 247;
Anselm Grün, W połowie drogi, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2002;
Jean Monbourquette, Twoja misja. Jak odkryć swój życiowy Ce. Wydawnictwo w drodze, Poznań 2003; Jean Monbourquette, Oswoić swój cień. Jak zaakceptować ciemne strony własnej osobowości. Wydawnictwo w drodze, Poznań 2003

Blok I
Witamy w Połowie Drogi

Tezy:
1. Jesteśmy ludźmi w średnim wieku, zadającymi sobie pytanie, co mamy robić po tym, jak osiągnęliśmy wiek dojrzały, czy to, co zdziałaliśmy do tej pory to już wszystko… Bob Buford nazywa ten etap życia halftime – Połową Drogi. Jest to czas stwarzający okazję, aby poprzez refleksję i modlitwę ocenić, co wydarzyło się w pierwszej połowie mego życia.
2. Jaka będzie druga połowa naszej drogi, to zależeć będzie m.in. od uczciwej i odważnej oceny pierwszej połowy naszej drogi.
Kluczowe pytania:
1. Jakie były Twoje marzenia u progu dorosłego życia?
2. Jak podsumowujesz swoje zyski? – co zdołałeś się nauczyć?
– co udało się zrealizować?
– jakie zdolności  rozwinąłeś i wykorzystałeś?
– jakie umiejętności udało się wykształcić?
– jakie mocne strony udało się rozwinąć, czyli na czym można bazować?
– co jest wartością, której już nic Ci nie zabierze?

3. Jak podsumowujesz swoje straty?
– Czego nie udało się zrealizować?
– Jakie zdolności zostały zaniedbane?
– Jakie szanse pozostały niewykorzystane?
– Na czym polegały Twoje błędy?

4. Jakie myśli i uczucia towarzyszą ci pod koniec pierwszej dekady twego życia?
– za co chciałbyś Bogu i ludziom podziękować?
– za co chciałbyś Boga i ludzi przeprosić?
– o co chciałbyś Boga i ludzi prosić?

5. A teraz napisz, w jaki sposób mógłbyś użyć zinwentaryzowane wyżej walory
w drugiej połowie swojego życia. Pamiętaj: bez względu gdzie mieszkasz, kogo znasz, co robisz lub ile zarabiasz, Bóg ma dla Ciebie ściśle określone, unikalne zadanie, które powierzył Ci do wykonania dokładnie tam, gdzie jesteś i kim jesteś.

Blok II
Podwaliny sukcesu

Tezy:
1. Mojżesz wychował się na dworze faraona i wiedział, co znaczy prosperita i władza. A jednak doszedł do momentu w swym życiu, gdy podał w wątpliwość jego sens i zaczął poszukiwać czegoś więcej.
2. Kiedy pojawia się jakieś doświadczenie trudne np. odejście z domu ostatniego dziecka, choroba lub śmierć kogoś bliskiego, niewielu zdaje sobie sprawę, że jest to początek nowej ery w ich życiu. Większość po prostu czuje, że czegoś im brakuje, odczuwa niepewność, dezorientację, konflikt/ targanie sprzecznymi emocjami. Czasem niestety rozwód lub też znaczący sukces zawodowy czy niepowodzenie w tej dziedzinie stają się przyczyną potrzeby ponownej oceny.

Kluczowe pytania:

1. W jaki sposób zdefiniujesz sukces (szerokie definicje uwzględniające bezpieczeństwo finansowe, osiągnięcia osobiste, uznanie otoczenia, dobre życie rodzinne, karierę zawodową, wewnętrzna spójność, pokój serca)?
2. Co naprawdę oznaczają dla mnie słowa „osiągnąć pełnię życia”, „uzyskać sukces życiowy”?
3. Jak zmieniło się moje postrzeganie sukcesu? Czy sukces jest obecnie tak samo ważny dla mnie jak w przeszłości?
4. Za co chciałbym zostać zapamiętany?
5. Jak wyglądałoby moje życie, gdybym mógł je ukształtować całkowicie według moich życzeń?
6. Jaką ilość pieniędzy uważam za wystarczającą? Jeżeli mam więcej niż dość, czemu służy nadwyżka? Jeżeli mam mniej niż uważam za wystarczającą, co chcę robić, aby to zmienić?
7. Co sądzę o swojej karierze? Czy jest tym, co chciałbym robić ze swym życiem również za 10 lat?
8. Czy żyję życiem zrównoważonym? Które ważne składniki mego życia wymagają większej ilości czasu, zaangażowania? Które elementy chciałbym wyeliminować?
9. Czy staję się osobą, którą chciałbym być? Jeżeli nie, to, co chciałbym w tej sprawie uczynić?
10. Czemu, komu jestem najwierniejszy w moim życiu?
11. Gdzie szukam inspiracji i mentorów dla mego życia?
12. Jakie relacje chciałbym mieć z rodziną i przyjaciółmi?
13. Jakie dążenia zdominowały moje dotychczasowe życie? Jakie były tego zalety, a jakie wady?
14. Jak wyobrażam sobie przyszłość na podstawie dotychczasowej historii mego życia?

Blok III
Podróż do wewnątrz siebie

Tezy:
1. Mojżesz w wieku średnim ucieka z Egiptu i udaje się na pustynię, by się tam schronić się i pewien czas spędzić w samotności na pustyni. Jest to intensywny czas wglądu w siebie, poznawania najgłębszej prawdy o sobie, o swej tożsamości, o swych marzeniach i tęsknotach.
2. Połowa wieku jest czasem trudnym. Trzeba oderwać się od swej codzienności i udać się na pustynię swego serca, swego najgłębszego „ja” i otworzyć się naprawdę o sobie.

Kluczowe pytania:

1. Co jest moją pasją?
2. Gdzie przynależę?
3. W co wierzę i co z tego wynika?
4. Co uznaję za wartości podstawowe i do jakiego stopnia wartości te wpływają na moje najważniejsze decyzje?
5. Jakie są moje aspiracje?
6. Co muszę zrobić, czego nauczyć się, co zmienić, aby być w stanie żyć zgodnie z wymaganiami, które sobie stawiam i aby wypełnić oczekiwania, które mam od życia?
7. Za jakie błędy, upadki, nieprawości nie zdołałem sobie jeszcze wybaczyć tak, aby postrzegać je jako znaki, które mogą dostarczyć mi wartościowej nauki?
8. Co chcę robić za 10 lat? Za 20 lat?
9. Jakie talenty otrzymane od Boga zdołałem udoskonalić i rozwinąć? Których talentów nie jestem w stanie wykorzystać?
10. Jakich zmian musiałbym dokonać, aby doprowadzić do lepszej zgodności pracy i kariery zawodowej z moim prawdziwym ja?
11. Jeżeli będę podążał wciąż tą samą drogą, zabiegając o ten sam rodzaj rzeczy, jak wyobrażam sobie metę mego życia?

Blok IV
Boże wołanie

Tezy:
1. Mojżesz na pustyni spotkał Boga – Krzak Gorejący (por. Wj 3,1-4,23.27-31 – przeczytać dwa rozdziały) – i odpowiedział na Jego wyzwanie, by prowadzić życie pełne sensu/ znaczenia.
2. Połowa Drogi daje ludziom w średnim wieku sposobność do zbadania możliwości, które przed nimi stoją. Jest to czas uświadomienia sobie, że możemy swoje życie zmienić, że możemy usłyszeć, dokąd Bóg nas wzywa i żyć życiem zgodnym ze sposobem, w jaki Bóg nas ukształtował.
3. Połowa Drogi to czas, aby zwolnić tempo, wsłuchać się w głos Boga i otworzyć na Jego wezwanie. Aby usłyszeć głos, potrzebujemy zwykle pewnego oderwania od zamętu dnia codziennego, potrzebujemy spokojnego miejsca, gdzie cichy głos Boga może być lepiej słyszalny.
4. Połowa Drogi nie polega na ucieczce od dotychczasowego życia. Jest okazją do podjęcia decyzji o wzniesieniu się ponad własny egoizm i zadania sobie pytań zwracających w kierunku napełnienia reszty życia głębszym sensem, oddania się czemuś większemu niż zaspokajanie własnych potrzeb, wypełnienia bożego wezwania, kierowanego indywidualnie do każdego z nas.

Kluczowe pytania:

1. Czy rozpoczęcie niniejszego programu formacyjnego, traktuję jako wezwanie Boga w stosunku do mnie?
2. W jaki sposób mogę wygospodarować margines w moim życiu na badanie tego, do czego czuję się powołany?
3. Jak się osobiście przygotować na tę zmianę i jak przygotować rodzinę?
4. Jakie obowiązki mam wobec swoich rodziców i jaki to będzie miało wpływ na to, co będę mógł/ mogła robić w drugiej połowie życia?
5. Jaką spuściznę pragnę zostawić przez swoje dzieci i wnuki?
6. Gdzie powinienem służyć – w swoim kościele? Swojej społeczności? Na terenach potrzebujących pomocy?
7. Jak mam zacząć poszukiwanie możliwości takiej służby, która odpowiadałaby moim umiejętnościom?
8. Jaka wyjątkowa konfiguracja rodziny, pracy, wypoczynku i służby najlepiej pasuje do tego, czym/kim jestem i tego, do czego czuję się powołany/ powołana?
9. Co w swoim życiu muszę ponownie przeszacować, abym mógł dążyć do jego sensu?
10. Czy powinienem dalej pracować (lub w jakim zakresie czasowym) i kontynuować swoje dotychczasowe zajęcia, czy też, aby być wiernym usłyszanemu wezwaniu czy nowemu sensowi życia, powinienem radykalnie coś zmienić w swym życiu?

Blok V
Co jest w szkatule?
Co stanowi sens/cel mojego życia?
Co jest dla mnie najwyższą wartością?

Tezy:
1. Osoba w Połowie Drogi powinna ustalić, co stanowi dla niej największą wartość. Ta najwyższa wartość powinna być tylko jedna.
2. Wybranie mojej jedynej, najważniejszej wartości pozwala określić jasną strategię na resztę życia.
3. Pozostawienie w szkatule dwóch lub więcej wartości powoduje nieustające napięcie pomiędzy nimi i może być źródłem zamętu do końca życia.

Kluczowe pytania:

1. Jak wiele czasu i zaangażowania w najbliższym czasie chcę poświęcić na znalezienie odpowiedzi na pytanie „Co jest w mojej szkatule?”
2. Co sprawia, że chce mi się żyć?
3. Co jest moją pasją, iskrą, której wystarcza niewielki podmuch, by rozpaliła się wielkim płomieniem?
4. Jaka praca cieszy mnie tak bardzo, że mógłbym wykonywać ją bez zapłaty?
5. Jaka rzecz/rzeczy spoza mej szkatuły wołają o moją uwagę?
6. Co dostarcza mi głębokiej satysfakcji i poczucia sensu?
7. Czego brakuje mi w życiu?
8. Co jest trudnego w ustaleniu, co jest w mojej szkatule – i życiu zgodnie z tym wyborem?
9. Jakie błędy lub zranienia powstrzymują mnie od określenia, co jest w mojej szkatule?
10. Dla czego warto żyć lub umierać? Jak mam przygotować się do śmierci?
11. Co w tej chwili znajduje się w mojej szkatule? Czy chcę, aby tam pozostało?
12. Czy uważasz, że każdy, kto poważnie ocenia zawartość swojej szkatuły, musi również odnieść się do takich pytań jak: „Gdzie jest Bóg w moim życiu?”, „Co Bóg czyni i jakie plany może mieć wobec mojego życia?”, „Czy wystarczy żyć dla siebie?”
13. Czy wierzę, że to co mówi Biblia o Bogu wystarczy, abym zaryzykował okrycie co On ma dla mnie w drugiej połowie mojego życia? Dlaczego tak, dlaczego nie?
14. W jaki sposób mój wizerunek Boga (także siebie samego) wpływa na obecną zawartość mojej szkatuły?
15. Czy zgadzasz się z następującym zdaniem: „Siły zła nie pragną niczego bardziej ponad powstrzymywanie utalentowanych, kreatywnych ludzi oddanych Bogu od odnalezienia swej prawdziwej tożsamości w służbie Stwórcy?” Dlaczego jeśli tak, dlaczego jeśli nie?

Zadanie domowe:
Poświęć nieco czasu, aby w ciszy rozważyć następujące pytania:
a) z czego jestem zadowolony, a co uważam za niedoskonałe jeśli chodzi o moją wiarę?
b) w jakim stopniu moje przekonania religijne determinują to, co robię i jak myślę? W jakim zakresie stanowią one fundament, na którym mogę zbudować sensowną Drugą Połowę?
c) dlaczego chcę zaufać Bogu, aby podjąć decyzję o umieszczeniu jedynej rzeczy w mojej szkatule?

Blok VI
Plan gry o sens

Tezy:
1. Gdy Mojżesz już skupił energię życiową na posłuszeństwie wezwaniu Boga, stał się siłą nie do powstrzymania. Wyprowadził lud z niewoli faraona i przeprowadził przez pustynią czyniąc z niewolników lud wolny i odpowiedzialny za siebie i swą przyszłość.
2. Sprawą o znaczeniu fundamentalnym jest określenie indywidualnej misji życiowej.
3. Moja misja życiowa musi być zgodna z tym, co uważam za wartość w moim życiu najwyższą.
4. Określenie misji jest warunkiem przystąpienia do zbudowania planu działania, prowadzącego w kierunku, w którym rzeczywiście pragniemy podążać.
5. Jesteśmy w stanie pokonać obawy przed zmianą dotychczasowego sposobu życia. Jesteśmy w stanie podjąć ryzyko i ruszyć z miejsca. Potrafimy uwolnić się od zbędnych zajęć oraz nieuzasadnionych potrzeb i rozpocząć życie skoncentrowane na realizacji własnej, niepowtarzalnej misji życiowej, zaprojektowanej dla nas przez Boga.
6. Doświadczenie „Wspólnoty W połowie drogi” z Trójmiasta pokazało, że w odkryciu misji swego życia bardzo pomocne okazały się dwie książki katolickiego teologa i psychoterapeuty: Jean Monbourquette, Twoja misja. Jak odkryć swój życiowy cel; Jean Monbourquette, Oswoić swój cień. Jak zaakceptować ciemne strony własnej osobowości. Czytane one były po 3-4 rozdziały w tygodniu i omawiane na kolejnym spotkaniu Wspólnoty.

Kluczowe pytania:

1. Jaka jest moja życiowa misja?

• Jakie były twe dziecinne i młodzieńcze marzenia?
• Jakie obszary twej osobowości, twych możliwości zostały w tobie zepchnięte na margines, nie rozwinięte lub nawet napiętnowane (w są w tobie cieniem w rozumieniu C.G. Junga) , a które będąc twoim bogactwem powinny zostać zaakceptowane i rozwinięte?
• Jakie były twoje pasje życiowe, uprawiane hobby?
• Jakie były najważniejsze dokonania w pierwszej połowie twojego życia?
• Za, co chciałbyś być zapamiętany przez potomnych po swojej śmierci? Jak z tej perspektywy chciałbym widzieć misję swego życia?

2. Do czego Bóg mnie powołał? Jaką mi chce ON powierzyć misję w drugiej połowie mego życia?
3. Czy misja, którą zamierzam realizować jest zgodna z wartościami, które uznaję za najważniejsze?
4. Czy jestem w stanie zmienić to, co przeszkadza mi w realizacji mojej misji?
5. Czy jestem gotów podjąć ryzyko zmiany swego życia?
6. Jaką misję do wykonania ma moja rodzina?
7. Jaką rolę i znaczenie pełni w moim życiu (w życiu mojej rodziny) wspólnota parafialna, moja lokalna społeczność?
„Misja życia koncentruje się wokół tego, kim chcesz być (charakter), co chcesz robić (wkład i osiągnięcia), i wokół wartości, na których owo „bycie” i „robienie” będzie oparte”. Stephen R. Covey, 7 nawyków skutecznego działania. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2003, s. 105.

Blok VII
Najlepsze lata życia

Tezy:
1. Jeżeli utrzymujemy dynamiczną, osobistą relację z Bogiem poprzez Jezusa Chrystusa, możemy używać talentów, którymi Bóg nas obdarzył, aby służyć innym ludziom, a w zamian otrzymamy błogosławieństwo. Najlepszym sposobem na życie interesujące i pełne sensu jest bliskość z Bogiem, w duchu zawierzenia i posłuszeństwa, używanie talentów, którymi nas obdarzył do realizacji dzieł, do których nas wezwał, na rzecz innych ludzi.
2. Połowa Drogi to czas, aby rozpocząć kształtowanie swego życia według naszego wnętrza – charakteru, wartości, przekonań, misji – i to bardziej niż na podstawie czynników zewnętrznych jak praca, posiadanie, kariera, dzień. Zastosowanie sprawdzonych zasad i prawd biblijnych pozwala odzyskać kontrolę nad własnym życiem i doświadczyć głębokiego poczucia sensu, wynikającego z życia zgodnego z Bożym wezwaniem.
3. Nieustanne uczenie się i wzrost pozostają kluczowymi aspektami drugiej połowy życia. Gdy żyjemy z pasją, czerpiemy z naszych talentów i poszukujemy – z Bożą pomocą – do czego wzywa On każdego z nas, pozostałe lata naszego życia będą najlepszymi latami naszego życia.

Kluczowe pytania:

1. Czego Bóg może od mnie oczekiwać jak chodzi o sposób wykorzystania darów, które od Niego otrzymałem?
2. Jakie mam  możliwości wyboru służby na rzecz dobra wspólnego?
3. Jaki rodzaj służby najbardziej odpowiada mej hierarchii wartości, pasji życia, pełnionym rolom, mym dotychczasowym dokonaniom oraz temu, co rozpoznaję w sumieniu jako Boże wołanie do mnie?
4. Sporządź listę praktycznych sposobów, jak możesz użyć to kim jesteś i co posiadasz, aby być znakiem Bożej miłości do innych ludzi. Co pasjonującego możesz odnaleźć w pełnej miłości służbie dla innych ludzi?
5. Jak pogodzić swoje nowe cele z moją sytuacją rodzinną i finansową?
6. Jak mam zaplanować swój czas, aby każdy tydzień i dzień był realizacją mej nowej misji życia? Czy umiem już zarządzać sobą w czasie?
7. Czy moja przynależność kościelna spójna jest z preferowanym przeze mnie środowiskiem życia i pracy?
8. W jaki sposób mogę zainteresować programem wsparcia i formacji tę część mojej wspólnoty parafialnej, która jest w połowie drogi? Czy w swojej wspólnocie parafialnej jestem oddany zaangażowaniu na rzecz osób będących w połowie drogi? Czego Bóg oczekuje ode mnie?
9. Jaki jest mój najlepszy i największy wkład w dzieło budowania lepszego świata? Jakie trwałe dzieła po sobie chcę zostawić światu? Jak go będę oceniać w momencie śmierci?
10. Czy staję się coraz bliższy Bogu i tym, których kocham w trakcie swych poszukiwań ponadczasowego sensu w drugiej połowie życia?