Homilia o. Zdzisława Wojciechowskiego na Niedzielę Miłosierdzia Bożego

1. Kończymy nasze 8 dniowe świętowanie wydarzenia śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa świętem Miłosierdzia Bożego. To oznacza, że śmierć i zmartwychwstanie Jezusa objawiają miłość i miłosierdzie Boga do nas. Tak samo miłosierdzie Boga bez śmierci i zmartwychwstania Jezusa byłoby pozbawione wiarygodności. Czytania liturgiczne pokazują moc i dynamikę działania miłosierdzia Boga po zmartwychwstaniu Jezusa. Uczniowie na wieści kobiet o spotkaniu zmartwychwstałego, czyli żywego reagują niewiarą. Tomasz mimo świadectwa kobiet i 10 innych apostołów nadal jest sceptyczny i żąda dowodu dla siebie. Dopiero osobiste spotkanie ze zmartwychwstałym rodzi w nim wiarę. Jezus traktuje jego przypadek, jako coś wyjątkowego, skoro powie „błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli”. Zatem my nie będziemy mogli widzieć konkretnego Jezusa tak samo jak uczniowie i nie będziemy mogli Go dotknąć jak Tomasz. Możemy jednak doświadczyć znaków Jego obecności we wspólnocie Kościoła, w czasie wspólnej liturgii Eucharystii, czyli kiedy w postawie wdzięczności będziemy odnawiali pamięć o Passze Jezusa słuchając Bożego Słowa. Tak rozpoznali zmartwychwstałego Jezusa uczniowie w Emaus.

W I czytaniu słyszeliśmy o życiu pierwszej mesjańskiej wspólnoty uczniów Jezusa. Jego zmartwychwstanie było dla nich, mimo początkowej niewiary, najważniejszym dowodem Boga, że On jest Mesjaszem obiecanym praojcom.  Po spotkaniach ze zmartwychwstałym a nade wszystko po zesłaniu Ducha Świętego stają się mesjańską wspólnotą. „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich”, mają między sobą wspólnotę dóbr, wzajemnie sobie pomagają. To, co jest istotą życia wewnątrz Trójcy Świętej, jest za sprawą Ducha Świętego, rzeczywistością przeżywaną realnie przez wszystkich, którzy uwierzyli w Jezusa Mesjasza. Do takiego sposobu życia nikt nie jest zdolny sam z siebie. Tylko Bóg może uleczyć ludzkie serca z egoizmu, z troski wyłącznie o swą rodzinę, z szukania zabezpieczeń w dobrach materialnych.

W II czytaniu powie św. Jan, że to wiara w Jezusa Mesjasza rodzi takie owoce. Zaś otrzymany Duch Święty uzdalnia nas do świadczenia, że Jezus prawdziwie zmartwychwstał, że jest żyjącym pośrodku swego Kościoła, oraz że można doświadczyć Jego mocy, Jego uzdrowienia, Jego troski, Jego miłości.

Od Wielkiego Piątku odprawialiśmy nowennę do Bożego Miłosierdzia. Wg obietnicy danej św. S. Faustynie „Boże miłosierdzie jest ostateczną deską ratunku dla wszystkich” (Dzienniczek nr1228).

2. Jakie jest przesłanie dzisiejszej niedzieli dla nas? Pan Jezus pragnie abym uwierzył / a w Niego, jako Mesjasza. Możemy Go spotkać w Bożym Słowie, w sakramentach oraz w życiu wspólnoty Kościoła. Pascha Jezusa, czyli Jego śmierć i zmartwychwstanie wyprowadzają nas z niewoli egoizmu i grzechu. Weszliśmy do ziemi obiecanej, którą nie należy rozumieć geograficznie, przestrzennie. W NT pod tym pojęciem rozumie się nową wspólnotę skupioną wokół Jezusa Mesjasza, do której się wchodzi poprzez chrzest, eucharystię i bierzmowanie. Ku takiemu rozumieniu Kościoła zmierzała reforma Soboru Watykańskiego II a w ostatnim okresie prace nadzwyczajnego Synodu, trwającego już od 2021 roku. Jego istotę opisują trzy elementy: komunia (wspólnota), uczestnictwo i misja. „Celem Synodu … nie jest tworzenie dokumentów, ale to, by „zrodziły się marzenia, powstały proroctwa i wizje, rozkwitły nadzieje, umocniła się ufność, zostały opatrzone rany, nawiązały się relacje, wstał świt nadziei, by uczono się od siebie nawzajem i budowano pozytywną wyobraźnię, która oświeci umysły, rozpali serca, przywróci rękom siły” (nr 32). Uczestnicząc we wspólnocie Kościoła mam stawać się apostołem Jezusa, który codziennie w trojakiej formie ma czynić miłosierdzie bliźnim: pierwszy sposób przez czyn, drugi przez słowo, trzeci przez modlitwę (por. Dzienniczek nr 742).

3. Prośmy dziś Jezusa Miłosiernego o wiarę, byśmy mogli otworzyć się na Jego przebaczające miłosierdzie, a będąc we wspólnocie Kościoła, pośrodku której On jest obecny, mogli stawać się apostołami miłosierdzia i w duchu ufności Jezusowi, powierzali innych Miłosierdziu Boga, szczególnie zaś żyjących w grzechach ciężkich. Polecajmy Bogu także nasze nawrócenie. Nawrócenie osobiste, oraz duszpasterskie, by nasze parafie i inne wspólnoty wiary były miejscami spotykania zmartwychwstałego Jezusa Zbawiciela. Prośmy też o pojednanie i sprawiedliwość w naszej Ojczyźnie. Niech nasza przemiana zaowocuje nową jakością troski o dobro wspólne, jaką jest nasza Ojczyzna. Jezu, ufam Tobie. Amen!