Homilia o. Zdzisława Wojciechowskiego na III niedzielę Adwentu

1. W ubiegłą niedzielę słyszeliśmy Jana Chrzcielna zapowiadającego nadejście Mesjasza i Jego czasów. Wszystkie obietnice jakie otrzymał Izrael zostaną wypełnione przez Boga w osobie Mesjasza. Dla Jana jako Żyda i proroka będzie to wydarzenie najważniejsze w dziejach Izraela. On na spotkanie z Mesjaszem ma przygotować cały lud. Wokół niego gromadzą się tłumy. Uświadamia im powagę i znaczenie obecnego czasu. Każdy z nich ma podjąć decyzję może najważniejszą w swym życiu. Prostujcie drogą Pańską, woła. Uznajcie swoje dotychczasowe myślenie, swą hierarchię wartości, swoje postępowanie za grzeszne i na równi z poganami poddajcie się rytuałowi obmycia wodą. Do tej pory takiego kroku oczekiwano w Izraelu tylko od pogan, którzy chcieli wejść do wspólnoty Przymierza z Bogiem. Dla jego rodaków takie wymaganie musiało wydawać się czymś niesłychanym a nawet trudnym do wykonania. Przed Mesjaszem w naszym życiu niczym się nie różnimy od pogan? My Lud Wybrany przez Boga jesteśmy na równi z poganami, którzy czczą bożki? Czyżby uczynki wynikające z Tory nie liczyły się, tylko istotna byłaby sama wiara?

2. To jest prawdopodobny powód, dlaczego z Jerozolimy przychodzi do niego oficjalna delegacja złożona z kapłanów, lewitów i faryzeuszy. Kim jesteś? Dlaczego i jakim prawem masz wobec nas takie oczekiwania? Imię Jan w języku hebrajskim oznacza „Jahwe okazał miłosierdzie, łaskę”. Przez jego posłannictwo Bóg okazuje swemu ludowi miłosierdzie. W jaki sposób? On sam jest znakiem udzielonego jego rodzicom Bożego miłosierdzia. Dlatego ma on pewność, że podobnego miłosierdzia doświadczy każdy w spotkaniu z Mesjaszem. W swej pokorze, mimo, że ubiorem, pożywieniem, stylem życia przypomina Eliasza, nawet siebie nie nazywa prorokiem. Skromnie odpowiada jestem świadkiem. Moim posłannictwem jest świadczyć o Mesjaszu, który już stoi pośród was. Ja Go znam, wy jeszcze nie. Świadczę tylko o tym, czego sam doświadczyłem, co sam przeżyłem. Jan nie ma żadnych innych pragnień i ambicji poza jednym – by całą swoją osobą świadczyć, że Bóg się zmiłował, okazał swe miłosierdzie, i teraz wraz z Mesjaszem rozpoczyna się nowy rozdział Izraela i świata.

3. Jakie przesłanie niesie dla nas dzisiejsza liturgia Słowa Bożego? Także nam, prawie codziennie ktoś lub samo życie zadaje pytanie podobne jak Janowi w Ew. Kim jesteś? Jaka jest twoja tożsamość jako ucznia Jezusa Mesjasza? Jakim jesteś człowiekiem? Co nadaje sens twemu życiu? Co dla ciebie jest najważniejsze? Na, co czekasz? Może mówisz, jestem uczniem Jezusa i tym się chlubisz, czujesz się bezpiecznie przed Bogiem i nie widzisz powodu by cokolwiek zmieniać w swym życiu? Może jak Żydzi patrzysz wyniośle na osoby żyjące wbrew przykazaniom i myślisz sobie, ja taki nie jestem. Jan powiada także nam, nie jesteś lepszym od tych, których krytykujesz, którymi wyniośle pogardzasz. Tak oni jak i ty potrzebujecie nawrócenia, spotkania się z Mesjaszem. Czy rzeczywiście znam już Mesjasza, osobiście doświadczyłem Jego mocy, mądrości Jego Ewangelii? Czy wiem, kim ON jest? Może także do mnie odnoszą się słowa Jana – „Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie”!?

4. Codziennie też na te wszystkie pytania dajemy odpowiedź. Jaka ona jest? Jakie jest moje świadectwo życia? Czy moje słowa, deklaracje mają pokrycie w mych wyborach, postawach, relacjach z Bogiem i ludźmi? Może właśnie tegoroczny adwent, czyli czekanie na Bożego posłańca – Mesjasza, jest dla mnie darem i szansą, by wejść w głębszą relację z Nim, by otworzyć się na Jego Ducha i Jego nowe dary? Na zakończenie ponownie posłuchajmy św. Pawła z naszej liturgii i prośmy by takie owoce pojawiły się w naszym życiu codziennym – „Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie. Unikajcie wszelkiego rodzaju zła. Sam zaś Bóg pokoju niech uświęca was całych, aby nietknięty duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona”.